Op vrijdagmiddag 29 september rijden mede organisator Audrey en ik naar de Moerkoal in Berlicum (vlakbij Den Bosch), want we hebben afgesproken met mijn trouwe UkeBox leden om het hele gebouw te gaan klaar maken en versieren voor de grote dag op zaterdag de 30^e. Twee auto’s vol geladen met versterkers, statieven, microfoons, versieringen (thema was Hawaii), ukeleles, draaiboeken en een gezonde portie zenuwen snellen we ons naar onze hulptroepen. 

Aldaar aangekomen, zijn we enkele uren in de weer geweest, totdat we een geweldige entourage hebben gecreëerd! Het podium, de photobooth, de zalen voor de workshops, de versieringen, soundchecks; het eerste Uke4u Festival was klaar om te beginnen!

Na een kort nachtje gaan we de volgende dag op 30 september richting het Uke4U Festival. De mensen van de minimarkt druppelen binnen en de spullen worden op de tafeltjes uitgestald. Van ukeleles tot sieraden, van kleding tot ukelele capo’s, het was er allemaal te verkrijgen tussen de workshops en optredens door. 

Al vroeg in de ochtend staan er mensen te wachten die vanuit alle windstreken komen. We hadden vernomen dat er ook mensen de avond tevoren al waren aangekomen. Zijn hadden een overnachting in de buurt geboekt om maar op tijd bij het festival te kunnen zijn. De zon scheen en de sfeer was gezellig.

Alle cursisten werden aan de deur verwelkomd met een polsbandje, een bloemenkrans en een kopje koffie of thee. 

Na het welkomst- en dankwoordje ging iedereen naar de workshop waarvoor ze waren ingedeeld.

Vooraf had iedereen de betreffende nummers online gehad en ingestudeerd, we hebben Zoom meetings gehad met als doel: ‘Het Optreden’ op het Uke4U Festival. En dus werd er gerepeteerd bij mij, werd er djembé gespeeld, gezongen en was er een open podium in de middag. 

We hebben genoten van de optredens van UkeBox, Audrey (samen met mij) en Gaby. Helaas was Maaike er niet omdat ze ziek was, dat was natuurlijk wel erg jammer. 

In de middag was het dan eindelijk zover: met honderd man en vrouw 😁 naar buiten om aldaar voor het publiek de nummers samen te gaan spelen en zingen. Wat was dat een geweldige ervaring!

Een droom die uitkwam voor mij. Echt wel. Hoe gaaf is dit? Een honderd koppig ukelele orkest? Misschien hebben we wel een record gebroken, ik zou het eens moeten opzoeken. 

De sfeer was zo fijn, er viel een veelvuldig ‘Volgend jaar weer!’ 

Het smaakt naar meer. Ik denk dat het niet bij deze ene keer blijft. 

Hoe dan ook, we kunnen met elkaar terugblikken op een fantastische dag, waarin muziek en ukelele in het bijzonder centraal stond bij zo’n ontzettend grote groep. Wat een gezellige mensen! 

Geweldig!

Bekijk hier het hele optreden van de Live beelden: