Ik neem een kijkje bij…
… Strings & Things in Kaatsheuvel
Als ik de winkel nader, rijd ik langs een vlag waar ‘Strings & Things’ op staat. Aha, ik ben er.
Als ik de auto voor de deur geparkeerd heb, valt me al direct op dat ik hier te maken heb met een groot snaren-liefhebber.
Ik open de deur en word verrast door de hoeveelheid snaarinstrumenten die me van alle kanten ‘aankijken’. Honderden en honderden ukeleles, akoestische gitaren, elektrische gitaren, basgitaren staren me vanuit alle hoeken aan.
Er is zóveel te zien, dat ik niet eens weet waar ik kijken moet. Ik zie dat er een vide is, waar ook instrumenten staan, muren die volhangen. En een mooi podium met daarop een enorme poster met een ukelele akkoord. Ja ik zit hier goed!
Al snel zie ik Toon en hij wuift me met een vriendelijk gebaar naar de koffiehoek. Hij is nog even in gesprek met een zakelijke relatie en ik maak kort kennis met zijn vrouw.
Terwijl hij zijn gesprek afmaakt, loop ik langs de honderden ukeleles van allerhande merken. Beginners, gevorderden ukeleles. Alle maten en uitvoeringen die je maar kunt bedenken; hier hangen ze.
De merken Lanikai, Leho, Flight en Islander vallen me op tussen allerlei andere merken. Prachtige ukeleles hangen ertussen.
Toon is klaar met zijn gesprek en wij begroeten elkaar. We kennen elkaar van enkele jaren geleden, toen ik bij hem op het podium met mijn toenmalige akoestische band een optreden verzorgde. En natuurlijk kennen we elkaar vanuit de ukelele-wereld.
Ik krijg een rondleiding door het hele gebouw. Hij laat me de ‘snoepjes’ van de winkel zien, hij toont me de meest dure en kwalitatief goede akoestische gitaren. Wauw!
We lopen daarna langs de ‘gewone’ elektrische gitaren, basgitaren, akoestische gitaren en natuurlijk ook langs de ukeleles 🤗. Ieder instrument verkoopt hij binnen de ‘gewone’ prijsklasse (tot zo’n 1000 euro), maar hij verkoopt ook high end instrumenten, die vele malen duurder zijn.
Ik ben natuurlijk in het bijzonder geïnteresseerd in de ukeleles. Lanikai en Leho hebben momenteel prachtige instrumenten, zegt hij.
Iedere ukelele die hier de deur uitgaat, wordt eerst door hem helemaal klaar gemaakt. De actie (afstand tussen snaar en hals) wordt optimaal afgesteld, daarna controleert hij de frets en maakt deze indien nodig helemaal vlak. En natuurlijk wordt de toets niet vergeten en geolied voordat de ukelele het pand verlaat.
Dat laatste is eigenlijk zo belangrijk; veel mensen vergeten hun ukelele nog wel eens goed bij te houden. Als het hout dan uitdroogt, komen de frets er dieper in te liggen. Het goed in conditie houden van je ukelele is dan ook enorm belangrijk. Hang bijvoorbeeld waterbakjes bij de verwarming. In de winter is de lucht in huis vaak veel te droog (door de centrale verwarming), dus wat extra vocht in huis brengen is heel belangrijk voor je ukelele(s).
Mocht je een barometer gebruiken, dan zou deze eigenlijk zo tussen de 50 en de 60 moeten staan. Dan heb je een ideale vochtpercentage in de lucht voor je ukelele.
Vaak speelt een concert of een tenor net iets fijner dan een sopraan.
Hoewel er genoeg gitaristen zijn, die direct op een sopraantje hun draai kunnen vinden, zegt hij. Toon is ook erg te spreken over Cordoba, dat als gitaarmerk ook ukeleles is gaan maken.
Mijn oog valt op het geweldige instrument dat naast Toon in een rek hangt. Het is een dubbele hals van Ortega. Ja daarmee kan ik aan bassisten een lijntje uitleggen, en daarna meteen de ukelele akkoorden laten zien. Trots toont Toon het instrument, waarmee hij en ik later samen zullen gaan jammen.
Alle ukeleles die in Strings & Things hangen en staan, worden rechtstreeks bij de fabrikant afgenomen en derhalve teruggestuurd mocht de kwaliteit niet goed zijn. “Voor iedere ukelele die over de toonbank gaat, heb ik me eerst een half uur kwaad gemaakt, snap je?”, zegt Toon over zijn werk. Dit is wat hij het liefst doet. Ook linkshandige ukeleles zijn er bij Strings & Things te verkrijgen. Als ze niet linkshandig door de fabrikant aangeboden worden, maakt hij ze zelf linkshandig voor de klant.
Op het moment dat Toon me verder rondleidt door zijn winkel, alle vertrekken en het magazijn, ontdek ik de enorme passie die Toon heeft voor zijn vak. Hij is van huis uit metaal-instrumentenbouwer.
Eerste instantie had Toon rond het millennium een motorzaak. Vlak voordat zijn vader overleed, gaf deze hem het idee om toch eens te beginnen met het verkopen van muziekinstrumenten. Aanvankelijk legde Toon dat idee van zijn vader naast zich neer.
“Maar toen mijn dochter een paar jaar erna geboren werd, leek het net alsof ik recht in de ogen van mijn pa keek”, zegt Toon.
“Ik zei tegen mijn vrouw: ik ga een muziekwinkel beginnen. Wanneer dan? vroeg ze. Ik antwoordde: aanstaande maandag! En dat heb ik ook echt gedaan. Ik heb meteen een vertegenwoordiger gebeld met de mededeling: ik moet muziekinstrumenten hebben. Wanneer dan vroeg hij? Nou vandaag dus.”
Intussen lopen we samen in de werkplaats waar Toon’s hart nog het meest ligt.
Hier komt alles samen; hier werk ik aan de instrumenten, zorg ik dat ze perfect de deur uit gaan. En al mijn kennis en zelfs zelf ontworpen gereedschappen gebruik ik hier om de muziekinstrumenten op de beste manier af te stellen.
Het is mooi om te zien met hoeveel passie deze man over zijn werk en de muziekinstrumenten praat.
Als laatste vraag ik hem, of we samen een liedje kunnen spelen. Natuurlijk antwoord Toon glimlachend. Welk nummer? Vraagt hij. Ik stel voor Fever van Peggy Lee voor, die ik pas op mijn instagram account had geplaatst.
Hij pakt zijn dubbele hals ukelele erbij en zoekt de baslijn van Fever uit.
Wat een lol hebben we samen als we aan het spelen zijn.
Spontaan gooien we er nog even een ‘rock ’n rollertje’ uit; Blue suede shoes van Elvis Presley. Heerlijk om zo even samen te jammen.
Na een laatste kopje thee, loop ik met een brede glimlach naar mijn auto. Wat een heerlijk gesprek was dit. En wat heeft die man een passie voor muziekinstrumenten!